هفتصد ترانه از ترانه های روستائی ایران

مؤلف و گردآورنده : حسین کوهی کرمانی

در صفحه اول این کتاب آمده: از خوانندگان ارجمند تقاضا میشود در این کتاب مخصوصاً فرق بین «د» و «و» را بدهید باین معنی بسیاردیدم واو را با دال میخوانند ولی چون لغت ول محلیست وسابقه در ادبیات فارسی نداشته این است که بین «د» و «و» را اشتباه میکنند و لطف ترانه را از بین میبرند و قلب معنی میکنند مثلا در این شعر که باید بخوانند
ول من و ول من و ول من بکرمان میبرند آب و گل من
ول بر وزن دل یعنی محبوب - معشوق یا دلدار دلبر مثلا
ولم تا تو نیائی مو نخندم دگر عهد وفا با کس نبندم ولم گل از تو گل چیدن از من
همچنین در اکثر صفحات این کتاب باین لغت بر میخورید:

در صفحات بختیاری و کوه گیلوئیه ول با ضم «و» هم میخوانند ول بر وزن گل .......... کوهی کرمانی